De wereld één dorp. Global Village.
Hiermee wil men aangeven hoezeer de wereld verandert.
De wereld is bereikbaar geworden voor iedereen
Door de explosieve groei in de communicatie middelen. De enorme toename van de sociale mobiliteit.
Zowel de mogelijkheden zich internationaal te verplaatsen als ook de migratiestromen.
De wereld een dorp. Het klinkt overzichtelijk. Maar hoe kijk je tegen het dorp aan.

We hebben toegang tot een heel scala van gegevens, denkbeelden en waarden. Maar die zijn vaak tegenstrijdig en op zijn minst complex en divers. Het werkt verwarrend voor ons die gewend zijn in nationaliteit te denken. Hoe om te gaan met de groeiende diversiteit. Hoeveel procent diversiteit kan onze tolerantie aan. Één reactie is om zich vast te klampen aan oude zekerheden, laten we ze zolang mogelijk beschermen, het zal onze tijd nog wel duren. Terug achter de dijken.
Een andere reactie is de vlucht vooruit: als dan de vertrouwde waarden en normen, wegvallen waarop onze identiteit gebaseerd was, laten we er dan maar niet meer naar zoeken. Laten we een rol aannemen, het spel meespelen, ons individueel profileren. Na ons de zondvloed. Zijn het wel reële opties. Getuigt het niet van gemakzucht vanuit een relatief comfortabel, verzekerd bestaan.

Het is de gemeenschap die ons vertelt wie we zijn. Zij levert ons onze taal en waardenbesef. We zijn echter deel gaan uitmaken van meerdere gemeenschappen. Denk bijvoorbeeld maar aan de familie, de natie, het bedrijf, de streek, de beroepsgroep, de subcultuur, de vereniging. Dit maakt dat we moeten leren omgaan met een meervoudige identiteit en een enorme diversiteit daarin. De ontmoeting met andere culturen en een succesvolle interculturele communicatie vereist erkenning en respect van andere waarden en vanzelfsprekendheden, het bewust worden van de eigen vanzelfsprekendheden en een herwaardering daarvan. De meesten van ons zijn nogal praktisch gericht, wars van theorie. Dat draagt het gevaar in zich dat we ons te weinig rekenschap te geven van de ideologische implicaties van die eigen praktijk, van onze eigen vanzelfsprekendheden.

ARTANT, opgericht in 1989 wil een kristallisatiepunt zijn voor "nieuwe cultuur". Als denktank initieert en ondersteunt zij projecten die uitdrukking geven aan nieuwe identiteiten in Nederland en elders, zowel op de sociaal en economische als op cultureel gebied.
In eerste instantie is theater haar werkterrein, omdat het een arena bij uitstek is voor interculturele communicatie. Artant zet theater zodanig in dat het als plek voor de ontmoeting wordt van denk- en ervaringswerelden, waarin op natuurlijke wijze ruimte is voor diversiteit en confrontatie. De spelregels zijn wederzijds respect, kwetsbaarheid bereidheid tot deelname aan elkaars rituelen en gedeeltelijk zelfverlies.